Hayatta insanı yansıtan bir takım duygular vardır. Herkes farklı farklı yaşarken bu duygularını, duyguları en iyi ifade eden şeylerden birisi mutlaka filmlerdir. Hepimizin hayatında bir filmi vardır. En güzel duygulara tercüman olan unutulmaz güzel filmler. Ağırlıklı olarak yabancı filmleri tercih eden birisi olarak, Türk filmlerini de elbette izliyorum. Bana göre çok başarılı Türk filmleri çekildi şimdiye kadar. Bunları saymakla bitiremem. Fakat size şu an bir tanesinden bahsedeceğim. ''İncir reçeli 2''. Filmin duygusunu sonuna kadar hissettiğim bu filmi kısaca tanıtmak isterim. Zevkler ve renkler tabi ki tartışılmaz, bu filmi kült olarak nitelendirmem konusunda kimseden itiraz gelmez sanırım.
Konusu kısaca şöyle: Metin,(Halil Sezai) aşık olduğu kadın olan , Duygu'nun (Melike Güner)
ölümünden sonra uzun süredir bir travma yaşamaktadır. Hayata karşı hiçbir isteği artık yoktur.Bir barda akşamları kendi şarkılarını söyleyen Metin, barmenlik yapan Gizem (Şafak Pekdemir) ile karşılaşır. Geçmişlerindeki benzerlik onları birbirine yakınlaştıracak mı?. Yoksa aşılamaz duvarları olan bu insanlar sürekli duvara mı toslayacaklar.
Filmle ilgili görüşümü belirtmem gerekirse; günümüzde aldatmanın, yalan söylemenin, sahteliklerin üzerine kurulu ilişkilere karşın, kaybettiği sevgilisine karşı sadakati ve bağlılığı ile herkese müthiş bir ders vermiş Halil Sezai. Duygu'yu kaybetmenin verdiği acıyla ördüğü duvarları yıkmak kolay olmasa da, çalıştığı barda işe başlayan barmaid Gizem'in Metin'in kalbinin bir adım önünde durması filme anlam katıyor.. Bu da Metin'in nasıl bir duygu karmaşasında olduğunun açıkça ispatıdır. Filmi bütün yapan acayip bir döngü var. İstiklal caddesinde oturmuyorsanız, oturmayı isteyeceğiniz, şarap, rakı içmiyorsanız içmeyi düşüneceğiniz, şayet vücudunuzun herhangi bir alanında dövme yoksa, aniden dövme yaptırmak isteyeceğiniz yoğun bir isteğe kapılabilirsiniz. Şafak Pekdemir sert kadın, duygulu insan performansı ile Halil Sezai'nin bitik, duygulu insan performansı takdire şayan.
Filmin bana yaşattığı duygu ve içten samimiyet fazlasıyla beni etkiledi. Konu standarda yakın gözükse de, diğer filmlerden farklı kılan ince dokunuşları var. İzlemeden anlamak ise biraz zor gibi. Özellikle film müzikleri ile derinden etki bırakmaya devam ediyor. Bunda Halil Sezai'nin müzisyen olması da büyük etken. Kıssadan hisse: İzle,hisset ve bana hak ver.Şimdiden iyi seyirler. :)
